پرویز کلانتری، ۲۳ اردیبهشت ۱۳۸۸، اردکان
زادروز	۱ فروردین ۱۳۱۰ طالقان - زنجان
محل زندگی	تهران
ملیت	ایران
دوره	معاصر
گفتاورد	شهر ایرانی شهری است که پشت هر پنجره اش شاعری نشسته‌است.

پرویز کلانتری (زاده ۱ فروردین ۱۳۱۰) نقاش، طراح، نویسنده و روزنامه نگار معاصر ایرانی است.

زندگی

پرویز کلانتری طالقانی در شنبه روز نخست فروردین ۱۳۱۰ در روستای فشندک طالقان زاده شد. وی از کودکی علاقهٔ خود را به رنگ‌ها نشان داد و به گفتهٔ خودش از کودکی با خط خطی کردن دیوار همسایه‌ها کشیدن نقاشی انتزاعی را تمرین می‌کرد. او در دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران درس خواند و در سال ۱۳۳۸ در رشتهٔ هنرهای تجسمی دانش آموخته شد.

او در دانشکده با همایون صنعتی‌زاده رییس دانشکدهٔ هنرهای زیبا آشنا شد و این آشنایی موجب راهیابی او به موسسهٔ انتشاراتی فرانکلین ناشر کتاب‌های درسی و نشریهٔ پیک گشت. به این ترتیب به تصویرگری کتاب‌های درسی روی آورد.

فعالیت‌ها

کلانتری در مراکز هنری از جمله دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران و کالج هنری کودکان در کالیفرنیا کار کرده و مدتی مدیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در تهران بوده‌است. تاکنون در نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی بسیاری در داخل و خارج از ایران، شرکت کرده‌است و یک اثر از آثار این نقاش برجسته، درفهرست تمبرهای ویژه سازمان ملل به چاپ رسیده‌است. هم چنین تابلوی مشهور او در مقر سازمان ملل قرار دارد.

از سال ۱۳۵۳ با شروع نقاشی‌های کاهگلی، دورهٔ تازه‌ای را در زندگی هنری خود آغاز کرد که تا امروز آن را ادامه داده‌است. تابلوهای او جلوه‌ای ملموس از زندگی مردمان کویر و ساحل را در خود دارد. او بیش‌تر با تابلوهای کاهگلی‌اش شناخته می‌شود و حتی بسیاری او را پایه گذار سبک کاهگلی می‌دانند اما به گفتهٔ خودش پیش از او مارکو گریگوریان اولین کسی بود که این کار را کرد، هرچند شیوهٔ کلانتری برخلاف گریگوریان که کاملا انتزاعی و مدرن بود، ملایم تر و طبیعی تر است. وی می‌گوید «من نقاش مناظر خاک آلود مملکتم هستم» به همین دلیل است که او در بیش تر کارهایش فضاها و نمادهای روستایی و بومی را تصویر می‌کند. وی هم‌چنین از هنرمندان بنام مکتب سقاخانه است.

او نویسنده و روزنامه نگار نیز هست و تا کنون چند مجموعه داستان منتشر کرده و کتاب‌های "ولی افتاد مشکل ها"،"چهار روایت" و "نیچه نه، فقط بگو مشداسماعیل" ازجمله آثار اوست. هم چنین مقالات هنری متعددی از این هنرمند درخصوص ارتباط هنر و هنرمند ایرانی، درنشریات ایرانی منتشرشده‌است.

نمایشگاه‌های انفرادی

• ۱۳۳۰ گالری استتیک
• ۱۳۴۰ دانشکده هنرهای زیبا تهران
• ۱۳۴۹ دانشکده هنرهای زیبا تهران
• ۱۳۵۱ گالری سیحون، تهران
• ۱۳۵۲ موزه کرمان
• ۱۳۵۴ گالری سیحون، تهران
• ۱۳۶۶ گالری کتاب سرا، تهران
• ۱۳۶۹ گالری کتاب سرا، تهران
• ۱۳۷۰ گالری کلاسیک اصفهان
• ۱۳۷۰ گالری هوریان، کالیفرنیا
• ۱۳۷۱ گالری پاریز، رفسنجان
• ۱۳۸۹ گالری ساربان، تهران

نمایشگاه‌های گروهی

• ۱۳۴۶ نمایشگاه هنر مدرن ایرانی، دانشگاه کلمبیا
• ۱۳۴۹ نمایشگاه "۲۵ سال هنر معاصر ایرانی"، تهران
• ۱۳۵۳ نمایشگاه یاد بود بازیهای آسیایی، گالری قندریز تهران
• ۱۳۵۵ نمایشگاه هنر معاصر ایرانی، تهران
• ۱۳۵۶ نمایشگاه واش آرت، بخش ایرانی، واشنگتن
• ۱۳۶۲ موزه آسیای شرقی، کالیفرنیا
• ۱۳۶۷ گالری واگنر، آلمان
• ۱۳۷۰ تایجان اکسپو، کره جنوبی
• ۱۳۷۲ نمایشگاه لیلات کالا، دهلی نو
• دومین دوسالانه نقاشی تهران
• ۱۳۷۴ سومین دوسالانه نقاشی تهران
• ۱۳۷۵ نمایشگاه گروهی در کالیفرنیا
• ۱۳۷۶ نمایشگاه MK۲، پاریس / چهارمین دوسالانه نقاشی، تهران
• ۱۳۷۷ نمایشگاهی در ساختمان سازمان ملل، نیویورک
• ۱۳۷۸ اولین دوسالانه طراحی تهران
• ۱۳۷۹ گالری آزتک، مادرید
• ۱۳۸۰ نمایشگاه هنر معاصر ایرانی، لندن