Etimesgut Hava Üssü
یاتا: ANK – ایکائو: none
خلاصه
نوع فرودگاه		نظامی
شهر		آنکارا
موقعیت		ترکیه
ارتفاع از سطح دریا		۲۶۵۳ فوت / ۸۰۹ متر
مختصات		‏۱۹٫۰۴″ ۴۱′ ۰۳۲°شرقی ‏۵۹٫۳۹″ ۵۶′ ۳۹°شمالی / ۳۲٫۶۸۸۶۲۲۹٫۹۸۶۲۲۲;-۳۹٫۹۴۹۸ ‏۱۹٫۰۴″ ۴۱′ ۰۳۲°شرقی ‏۵۹٫۳۹″ ۵۶′ ۳۹°۹٫۹۴۹۸۳۰
باند فرودگاه
جهت	طول		سطح
	متر	فوت
11R/29L	۴۹۵۰	۱۵۰۹

پایگاه هوایی اتیمسگوت (به انگلیسی: Etimesgut Air Base) (به زبان بومی: Etimesgut Hava Üssü) یک فرودگاه نظامی با کد یاتا ANK است که یک باند فرود آسفالت دارد و طول باند آن ۱۵۰۹ متر است. این فرودگاه در شهر آنکارا کشور ترکیه قرار دارد و در ارتفاع ۸۰۹ متری از سطح دریا واقع شده است.

جستارهای وابسته

• کد فرودگاهی یاتا
• کد فرودگاهی ایکائو
• فهرست فرودگاه‌های ترکیه

منابع

• «اطلاعات جهانی هوانوردی». worldaerodata.com. بازبینی‌شده در ۱۹ مارس ۲۰۱۲. 
• «اطلاعات فرودگاه‌ها و حمل‌ونقل هوایی». Airport-Data.com. بازبینی‌شده در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۲. 

ملکان   شرقی‌۴۶°۰۴′ شمالی‌۳۷°۰۵′ / °۴۶٫۰۶شرقی °۳۷٫۰۸شمالی / ۴۶٫۰۶;۳۷٫۰۸
اطلاعات کلی
کشور	ایران
استان	آذربایجان شرقی
شهرستان	ملکان
بخش	مرکزی
مردم
جمعیت	۷۷،۱۳۲
زبان‌ گفتاری	ترکی آذربایجانی
مذهب	شیعه

مَلِکانْ یکی از شهرهای جنوب غربی استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان ملکان است. این شهر با ۷۷،۱۳۲ نفر جمعیت در سال ۱۳۸۵ خورشیدی، به‌عنوان دوازدهمین شهر استان آذربایجان شرقی شناخته می‌شود.ملکان در جنوب شرق دریاچهٔ ارومیه و در محل اتصال استان‌های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و کردستان قرار گرفته‌است. این شهر برسر راه تبریز-میاندوآب و در ۱۵۰ کیلومتری جنوب تبریز واقع شده‌است.

 وجه تسمیه

به عقیدهٔ برخی از کارشناسان، چون ملکان در گذشته حاکم (ملک) زیادی داشته، از همین‌روی نام آن را «ملک‌کندی» نهاده‌اند. به اعتقاد گروهی دیگر، پیش‌تر یکی از اربابان این شهر «ملک‌نیا» نام داشته و نام این شهر از نام این ارباب گرفته شده‌است.

 پیشینه

شهر ملکان که پیش‌تر «ملک‌کندی» خوانده می‌شد، پیشینهٔ تاریخی طولانی داشته و به‌دلیل آب و هوا و موقعیت گذرگاهی مناسب، از گذشته‌های دور مسکن اقوام مختلفی بوده‌است؛ به‌طوری که از ۶ هزار سال پیش از میلاد، روستاهای عباس‌آباد و قوریجان و لیلان از اصلی‌ترین سکونتگاه‌های این منطقه به‌شمار می‌رفته‌است.

تالاب عباس‌آباد (آلامالی گلی) از ۵ تا ۶ هزار سال پیش از میلاد تا دورهٔ پهلوی در محل کنونی بیمارستان ملکان قرار داشته‌است. این تالاب فصلی در طی سالهای ترسالی بعلت بالا آمدن سطح آب های زیرزمینی و تغذیه شدن بوسیله ابراهه های موقتی اطراف خود که از کوههای قره قشون جاری میشوند ایجاد میشود که در فصول پرآبی سطح آن تا دو متر هم میرسد.

قدمت سفالینه‌های یافت‌شده از تپه‌های روستای بایقوت به ۷ هزار سال پیش برمی‌گردد و شواهد گویای آن است که ساکنان این منطقه با سرزمین میان‌رودان ارتباطات فرهنگی گسترده‌ای داشته‌اند. هم‌چنین خیش‌های پیداشده در منطقهٔ ملکان که ۵ هزار سال قدمت دارند، نشانگر آن است که اصلی‌ترین عامل یک‌جانشینی انسان‌ها در این منطقه، موقعیت مناسب کشاورزی آن بوده‌است.

شهر ملکان تا ۲۰۰ سال پیش، روستایی کوچک و کم‌جمعیت بوده که از سمت شرق به حمامی تاریخی و تپهٔ تیچان‌تپه و از سمت جنوب به زمین‌های بایر و باغ‌های چمچال محدود می‌شده‌است. این شهر در آن زمان به قاجاریان تعلق داشته و نصرت‌السلطنه مالک آن بوده‌است. در سال ۱۳۲۰ خورشیدی، نصرت‌السلطنه مالکیت ملکان را به محسنی (اصغربقال) واگذار کرد و در سال ۱۳۲۴ خورشیدی نیز محسنی مالکیت این شهر را به نجف مددیان و مظفرخان صولتی انتقال داد. از سال ۱۳۲۴ خورشیدی به بعد، جمشیدخان اسفندیاری ملکیت ملکان را برعهده گرفت.

 آب و هوا

آب و هوای ملکان تحت‌تأثیر جریان‌های آسیای مرکزی، اقیانوس اطلس، دریای خزر، دریای سیاه و دریای مدیترانه قرار می‌گیرد. جریان‌های آسیای مرکزی در فصل‌های بهار، پاییز و زمستان موجب بارندگی و گاهی برف می‌شوند. جریان‌های اقیانوس اطلس و دریای خزر (بادهای خزری) بیش‌تر در منطقهٔ ارسباران موجب بارش می‌شوند و گهگاهی مناطق جنوبی‌تر را نیز تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهند. جریان‌های دریای سیاه و دریای مدیترانه (بادهای سفید) در فصل‌های بهار و زمستان موجب بارش می‌شوند.

 جمعیت

برپایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ خورشیدی و گروه آماری پاسکال ( psg)، جمعیت شهر ملکان در این سال بالغ بر ۲۳٬۹۸۹ نفر بوده که از این تعداد، ۱۲٬۲۱۸ نفر مرد و ۱۱٬۷۷۱ نفر زن بوده‌اند؛ هم‌چنین شمار خانوارهای ساکن این شهر، ۶٬۳۵۶ خانوار بوده‌است. از لحاظ میزان سواد نیز از مجموع پاسخ‌دهندگان در این شهر، ۱۸٬۱۹۴ نفر را افراد باسواد و ۳٬۵۶۳ را افراد بی‌سواد تشکیل داده‌اند.

 محصولات

ملکان قطب تولید انگور در سطح استان آذربایجان شرقی بوده و به «الههٔ انگور» مشهور است. این شهر یک شهر کشاورزی بوده و کارخانه‌های متعدد سبزه‌پاک‌کنی در آن فعال‌اند. کشورهای حوزهٔ خلیج فارس، اروپا و کانادا، بزرگ‌ترین واردکنندگان این محصول هستند. قالی‌بافی نیز در این شهر رایج است.

مقبره شیخ حیدر که بنایی است برج مانند، در باغ سبز و با صفایی که قبرستان قدیمی مشگین شهر بوده و الان در مرکز شهر است، واقع شده‌است. شیخ حیدر پادشاه اسماعیل اول می‌باشد. این بنا تحت شماره ۱۸۴ به ثبت آثار باستانی ملی رسیده‌است.

در مورد قدمت بنا و تاریخ احداث آن روایات تاریخی گوناگونی وجود دارد. عده‌ای از باستان شناسان و مورخین سال بنای آن را اوایل قرن دهم یعنی سال ۹۱۵ هجری قمری می‌دانند.

بندبرج بنا به احتمال قوی از سوره‌های قرآن به صورت کاشی‌های فیروزه‌ای در متن آجر تزئین شده‌است. قبل از اینکه متن آن خوانده شود اینجا را بقعه الله علی الله می‌گفتند. داخل مقبره از دو طبقه تحتانی و فوقانی تشکیل شده‌است و درب ورودی سردابه در شمال برج قرار دارد که به وسیله یک راه پله بلند به راه باریک منتهی به سردابه راه یافته‌است. طاق این قسمت بر روی ستون آجری در وسط و دیوارهای جانبی قرار دارد. مدفن شیخ حیدردر منتهی الیه سردابه قرار گرفته‌است پلان داخل برج یا اتاق فوقانی به شکل ۱۲ ضلعی منظمی است که هر ضلع آن۲۰/۲ است و به علت احداث شیارهای سراسری در سطح داخلی برج بنا بلندتر ساخته شده‌است و ارتفاع بیشتری دارد.

منابع

۱. اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳.

۲. ↑ نوبختی خیاوی، ص۶۳.

۳. ↑ نوبختی خیاوی؛ سلیمان، خیاو، گمشدهٔ تاریخ، تهران: نشر قو، ۱۳۸۰، ص۱۷.

۴. ↑ نوبختی خیاوی؛ سلیمان، خیاو، گمشدهٔ تاریخ، تهران: نشر قو،

۵. http://www.khiavonline.com/farsi/historical-farsi.html

کشور	ایران
استان	آذربایجان شرقی
شهرستان	بستان‌آباد
بخش	تیکمه‌داش
دهستان	عباس شرقی
نام‌های دیگر	سیاه‌چمن
قره‌چمن   شرق۳۸ ′۱۰ °۴۷ ش‌″۳۰ ′۳۷ °۳۷ / °۴۷٫۱۷۷۲شرق °۳۷٫۶۲۵۰شمالی۴۷٫۱۷۷۲;۳۷٫۶۲۵۰
مردم
جمعیت
زبان‌های گفتاری	ترکی آذربایجانی
مذهب	شیعه
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا	۱۷۶۰ متر
اطلاعات روستایی
پیش‌شمارهٔ تلفن

قَرَه‌چَمَن(Qərə çimən) یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان عباس شرقی بخش تیکمه‌داش شهرستان بستان‌آباد واقع شده‌است.

این روستا مرکز دهستان عباس شرقی است و در سرشماری سال ۱۳۸۵ تعداد ۴۳۱ نفر (۱۲۳ خانوار) جمعیت داشت. در آن سال از این تعداد، ۲۵۲ نفر باسواد بودند.

علت نام‌گذاری آن را وجود چمنزارهای پرپشت و بزرگ در اطراف رودخانهٔ شهرچـايی می‌دانند که از میانهٔ روستا می‌گذرد. پلی سنگی بر روی این رود ساخته شده که دو سوی روستا را به هم می‌پیوندد. در شمال قره‌چمن کوهی به نام ساری‌پیر واقع شده‌است.

وبگاه

جامع ترین پایگاه اینترنتی فعال در حوزه ی قره چمن به این آدرس قابل مشاهده است: www.gharacheman.blogfa.com

پیشینه

در سال‌های ۱۱۷۴ و ۱۱۷۵ ه.ق. که کریم‌خان زند به دفع فتح‌علی‌خان افشار

در زمانی که بستان‌آباد هنوز بخش بود، فرهنگ جغرافیائی ایران ج ۴ روستای قره‌چمن را این‌گونه توصیف می‌کند: سیاه‌چمن (قره‌چمن) دهی است جزو دهستان عباسی بخش بستان‌آباد شهرستان تبریز. دارای ۱۲۹۸ تن سکنه. آب آن از رودخانه سیاه‌چمن. محصول آنجا غلات، توتون و شغل اهالی زراعت و گله‌داری است.

قره‌چمن در تاریخ ۱۸ مرداد ۱۳۶۶ با تصویب وزارت کشور به عنوان مرکز دهستان عباس شرقی انتخاب شد و ۲۶ روستا، مزرعه و مکان در تابعیت این دهستان قرار گرفتند.

محمدحسین شهریار، شاعر ایرانی اهل شهرستان بستان‌آباد در یکی از شعرهای خود می‌نویسد:

امروزه شمار زیادی از اهالی قره‌چمن به تهران مهاجرت کرده و بیشتر در ساکن شده‌اند. کانال‌سازی کولر از پیشه‌های رایج در میان این مهاجران است. بسیاری از مهاجران به شهرها نیز با ویلاسازی در قره‌چمن چهره روستایی آن را تغییر داده‌اند.

این غار در جنوب روستای قره‌چمن واقع شده و عرض دهانهٔ آن در حدود ۲ متر است. غار آغ‌بولاق از نوع غارهای چکنده و مورد توجه و بازدید کوهنوردان است.

جستارهای وابسته